Tijdens het vliegtuig schieten in Teuge, afgelopen september, trof ik een flyer aan van het tienjarig bestaan van Rocktober. Een tentfeest met vier coverbands, snackwagen en DJ Fan Dyke & Metal Henne. Woehoe, mannenuitje! Iedereen besloot zich niet meer te scheren en onze woeste baard te laten staan tot aan het feest. Na wat onderzoek bleek Rocktober voorheen “Vriemelpop” te heten. Al voor de #metoo beweging hebben ze hun naam gewijzigd omdat ze locatie De Hulsbosch moesten verlaten. Vriemelpop klinkt meer als een vingervlug feestje van de Wilphof, een stress poppetje voor in de klas dan wel een bijnaam voor “The King of Pop” Michael Jackson dan een woest rockfestijn.

In Klarenbeek aangekomen leek mijn anderhalve maand oude baard meer op een toendra met her en der een bosje dan een volgroeid oerwoud. Het kaartje voor de bands was een schappelijke 10 euro en dan door naar de munten. Ongemakkelijk sta je elkaar aan te gluren om te zien wat de anderen doen. Meer halen dan je vrienden is zonde van je geld, terwijl je aan de andere kant ook niet op de zak van een ander wil teren. Het kwam in eerste instantie neer op 40 euro p.p. want we kunnen altijd nog bijhalen.

Bij binnenkomst was ook meteen duidelijk dat het thema “stoptober” hier niet bekend was en kon je ook hier de gezelligheid vinden in de rookruimte. Daar zat een wat oudere man met een zwart ACDC petje en koptelefoon op. Ik begrijp dat mensen het gleufgeruis of plat gezegd kutmuziek kunnen vinden, dus vroeg ik aan deze old school rocker wat hij aan het beluisteren was. Met een rauwe stem sprak deze ACDC fan me toe dat het oorkleppen waren die het geluid dempte. Je verwacht bij een Heavy Metal/ Hard Rock concert waar o.a. de coverbands van Black Sabbath en Rammstein op het podium staan ruige ongeschoren mannen met tattoos van doodshoofden en exen, spiesjuwelen op verassende plaatsen en gehoorschade. Maar geen oorkleppen, polyester tattoo sleeves of een hardrocker die zijn halve baard in zijn martini heeft hangen omdat hij het olijfje eruit wil likken.

Terwijl Oblivion met de andere bands zorgden voor een waar spektakel op het podium stroomde de tent vol. Door de duistere kledingkeuze van het publiek verwachtte je elk moment koffie en cake maar daarentegen gutste het bier de rauwe kelen in. Net toen ik de smaak te pakken kreeg rond een uur of 22.00, hadden mijn vrienden wat taxi’s geregeld om de stad in te trekken aangezien ze het allemaal herrie vonden. De flyer waarop de coverbands van Rammstein en Motörhead pronkten leken me toch vrij overzichtelijk. Je krijgt “Ich Will” en “Ace of Spades” en geen zoetsappige liedjes als “Wannabee” of “Viva Forever” van de Spice Girls. Net alsof je bij een K3 concert wegloopt omdat je de palingsound had verwacht of naar de balie van het UWV gaat om een DVD box van friends te bestellen.

Bij het vertrek vroeg ik vriendelijk aan de kassamedewerkster of ik mijn munten in kon ruilen. Na overleg mocht ik hier woensdag voor terugbellen en kreeg het nummer van één van de organisatoren. Vriendelijk werd mij verteld dat ze dit nooit deden. Net zoals ik nooit bloed heb gedoneerd maar dat betekent niet dat ik hier niet mee zou kunnen beginnen als ik wordt gevraagd. Met andere woorden wordt je geacht om constant heen en weer te lopen om het juiste aantal munten te halen voor een rondje. Net alsof de brouwerij die een tank met bier levert van te voren zegt dat ze de gehele tank met bier moeten betalen terwijl ze er maar de helft uithalen of bij een groothandel alle flessen frisdrank. Dit wordt later verrekend. Wat de organisatie siert is dat ze twee Teugenaren hebben geregeld die de munten wel over willen nemen. Alleen blijft dit concept op vele festivals ronduit dubieus. Rocktober je was geweldig! Maar had het nog maar Vriemelpop geheten, dan had ik onder de toonbank door vast wel iets kunnen regelen met die munten.