Bij carnaval denkt iedereen al snel aan de plaatsen “Kattegat”, “Oeteldonk” en “Lampegat”. Van heinde en verre trekken de fuifnummers, feestneuzen en vreemdgangers richting het zuiden. Om zich daar aan de drank, muziek en het menselijk schoon te laven.

Maar ondanks de charme van het zuiden, gaat mijn hart elk jaar sneller kloppen bij ‘t Neutendarp, Broekersgat en het Vrogge Reuiers Darp. Deze prachtige dorpen, optochten en een aantal vrouwen heb ik leren kennen vanaf mijn zestiende. Vanuit Apeldoorn ken ik carnaval alleen als een reclame optocht waarbij ik als kleuter de snoepjes tussen de Durex condooms en o.b. tampons moest opvissen. Gelukkig zat het snoepje altijd ingepakt zodat je wist dat hij schoon en ongebruikt was. Net zoals de condooms en tampons, maar daarvan had ik destijds weinig benul.

Sinds mijn kennismaking met Voorst, de optocht en de feesten ben ik verknocht aan de sfeer en de polonaise. Maar na mijn successen als de love dokter, bruid en buikdanseres is het zoeken naar een nieuwe outfit. Zwarte Piet levert tegen-demonstraties op, als de wolf van Roodkapje ben je momenteel ook niet meer origineel in Nederland en nazi is met de huidige gasprijzen ook geen lolletje. Wat dat betreft kan ik het dit jaar beter simpel houden en voor een outfit als Billie Turf, Terror Jaap of Paul de Leeuw gaan. Of met mijn pokdalig ruggetje als egeltje de tent doorkruipen op mijn knietjes. Met een bordje om mijn nek met daarop “aaien op eigen risico”. Niet erg hygiënisch maar wel origineel.

De carnavaloutfits en wagens worden elk jaar creatiever, de munten duurder en de dagen zwaarder. Op je achttiende ging je vier dagen achter elkaar door en liep je op woensdag de school binnen met resten van rode nagellak en zwarte mascara. Waar de docenten last hadden van de bedwelmende alcohol lucht dacht jij alleen maar aan het volgende feestje.

Als 33-jarige vader ben je al in je nopjes als je na de optocht in Klarenbeek en, voor je gevoel, 30 flessen bier later de tent in mag van je vrouw. Je lalt haar nog even na dat je verkleed bent als vrijgezel en de hele wereld aan kan. Binnen krijg je de prijsuitreiking half mee terwijl je met drie dooie lauwe biertjes de polonaise in getrokken word. Het nummer stopt uiteraard precies aan de andere kant van de tent waarna je iedereen kwijt bent. Na een zoektocht van een half uur geef je het op en zwalk je naar buiten. Waar je ze bij een eetkar aantreft en gezamenlijk de taxi terug pakt. Destijds was het een hoop gedoe om een ander kostuum aan te trekken zodat je weer terug kon. Nu is het mazzel hebben als je een pyjama weet te vinden dan wel je eigen bed.

Ze zeggen dat je met carnaval verkleed kan gaan als wie of wat je maar wil zijn. In dat geval ga ik als mijn ik van 4 jaar oud. Heerlijk onbezorgd aan de hand van mijn moeder, snoepjes rapen en lekker op tijd naar bed!

Alaaf