Kerst, de tijd van bezinning, saamhorigheid en je BMI-score verdubbelen. Tijdens alle sociale gesprekken snaai ik voor een half honderd aan gevogelte weg en kan menig wijnboer met maat 45 mijn tempo niet bijtrappen in zijn tobbe. Waar mijn dochter schattige kuiltjes in haar wangen krijgt als ze lacht, heb ik deze bij elke emotie in m’n billen. Behalve op derde kerstdag als alle huidplooien van mijn lichaam strak getrokken staan. Zelfs een rollade heeft meer speelruimte in het netje dan ik in mijn joggingpak. Normaal hebben mijn billen hetzelfde bobbelige patroon als bubbeltjesplastic. Het wc-papier is bij ons dan ook extra stevig zodat ik er met mijn nagels niet constant doorheen schiet en ontlasting onder mijn nagelriemen druk. Mocht dit je ooit overkomen dan kun je de volgende dag het beste gehaktballen eten. En niet omdat het eten ervan voor oplossingen zorgt maar bij het draaien van de gehaktballen druk je je nagels mooi schoon.

Maar nu mijn bilpartij mooie ronde vormen heeft aangenomen paradeer ik trots door het huis als Kim Kardashian. Met een glimlach waggel ik de trap af en duik de keuken in. Alwaar ik strijd krijg met m’n vernuftige vriendin die de vieze vaat in de spoelbak zet. Nou daar ging mijn opgedane gevoel van saamhorigheid en bezinning. Niks is irritanter dan dat je een koekenpan afspoelt en je twee glazen kapot tikt en het vet over de rest glijdt.

Of nou ja niks?

Dat Vincent van der Voort positief test op corona waarna hij het WK dart uitgezet is lijkt me ook vrij vervelend. Daar gaat je jaar van hard werken. Ikzelf ben altijd van de gulden middenweg dan wel een alternatieve route die ook goed genoeg is. Zo had hij zich in een plastic bal kunnen pakken net als Jimmy Livingstone in de film Bubble Boy. Het gevaar is echter dat als hij voor een dartpijl langs loopt je een explosie van bacillen krijgt die de ruimte in spetteren. En als ik de gemiddelde darter bekijk zitten er toch aardig wat in de risicogroep wat wellicht voor dat extra stukje spanning zorgt.

Maar daarnaast blijft het vrij vervelend dat je de spoelbak eerst moet uitruimen voordat je hem kan gebruiken. Dat is net alsof je iemand helpt verhuizen maar eerst de huisraad in dozen moet pakken, je het doucheputje met haren en andere plakkerige substanties moet legen voordat je kan douchen of voor de seks eerst de vorige klant naar buiten moet jagen voordat je mag. Door alle frustratie duik ik de koelkast weer in op zoek naar restanten Baklava, makreel en rucola sla. Niet omdat ik rucola zo lekker vind! Alleen heb ik tijdens de boodschappen ontdekt dat Nederland het gezondste volk van de wereld is aangezien de rucola in elke supermarkt was uitverkocht op de groenteboer in Twello na. Zo blijkt een simpele maar geliefde carpaccio alsnog een tijdrovende klus. En tijd heeft bijna niemand, volgend jaar maak ik weer mijn befaamde balletjes gehakt.