Waar de eikenprocessierups zich in een oogwenk heeft genesteld in het pittoreske Teuge. Duurt het bouwen van een twee-onder-een-kapwoning met de juiste vergunningen toch een dikke anderhalf jaar. Nu de rupsen zich gaan ontpoppen tot ware vlinders en elk moment de wereld in fladderen. Slaan wij onze vleugels uit richting onze tijdelijke woning te Teuge.

Alvorens we de huisraad op transport kunnen zetten moet de boel worden uitgeplozen. Als ware archeologen speuren wij als Dora en haar trouwe aapje Boots de zolder door. Om zo veel mogelijk oude meuk bij elkaar te rapen voor de stort. Stiekem hopend op dat ene unieke item dat we in kunnen brengen bij “Tussen Kunst en Kitch”. U kent dat programma wel, waarin mensen een opgezette naaktkat, een door Moeder Theresa afgelikt zilveren theelepeltje of een verspochtte sigaar van Bill Clinton voor een zacht prijsje op een rommelmarkt hebben aangeschaft dan wel geërfd van hun betovergrootmoeder. Eenmaal in gesprek met een antiquair krijg je een camera op je snufferd gericht waarna de gemiddelde arbeider benoemd dat het niet gaat om de prijs van het kunstwerk maar het verhaal erachter. In het geval met die sigaar begrijp ik het wellicht, maar dat afstotelijke Delfts blauwe bordje van zeven rooie hang je echt niet in je trendy woonkamer boven je sonosbox. Die gaat regelrecht op Catawiki of een andere veiling site, voordat het bordje sneuvelt door je stuiterende puber met zijn energiedrank verslaving.

Tijdens het ruimen geeft mijn vriendin aan dat ze de bruikbare spullen graag op de weggeefhoek van Facebook wil zetten. Top idee! Alleen wil ze de spullen, tot het wordt opgehaald, graag op zolder bewaren. Wat betekend dat je de spullen van beneden naar boven brengt totdat je ze beneden weer weg kan geven. Vrouwenlogica denk ik zo? Net alsof je een familielid na een aanrijding met een regiotaxi laat cremeren en daarna gaat begraven. Dubbel werk lijkt me of je moet een gruwelijke hekel aan iemand hebben en zeker willen weten dat hij dood is.

De Weggeefhoek van Facebook is daarentegen wel een succes verhaal. Je leert vele culturen kennen, komt tot diepgaande gesprekken met alleenstaande moeders en blijft als schenker vaker op een afgesproken tijdstip thuis dan dat er iemand wat op komt halen. Voor de sociale contacten is het wellicht beter dan Tinder, aangezien je iedereen meteen thuis ontvangt. Maar met een volle agenda is het een stressvolle nevenactiviteit. Daarnaast zie je op de pagina ook steeds meer artikelen met “durf te vragen” dan “gratis op te halen”. En geloof me, Nederlanders durven alles te vragen! Met een gerust hart kun je hier je inboedel, geld en tijd kwijt aan alle assertieve Facebookers, kansarmen en hulpbehoevenden van de maatschappij.

Nu mijn gehele materiële leven is opgeslagen in dozen voelt het huis een stuk leger aan. Het enige dat ik niet in heb kunnen pakken zijn alle herinneringen en verhalen. Deze hoop ik goed opgeslagen te hebben in mijn brein zodat ik ze in Teuge af en toe uit kan pakken om te delen met mijn dierbaren. En mocht ik tijdens de verhuizing toch iets kwijt zijn geraakt dan kom ik het op Facebook vast weer tegen, #durftevragen!