Waar Dr. Love Robert ten Brink jaarlijks de liefde komt verkondigen bracht ik als passiepostbode dit jaar 1000 valentijnskaarten rond in de gemeente met mijn paarse Voortvarend Voorst mobiel om zoveel mogelijk mensen de magie van cupido te laten voelen. Die mysterieuze onbekende aanbidder, het gevoel van begeerd worden dan wel dat kleine stukje van gezien worden door een ander. Van die 1000 kaarten zitten er misschien 999 mensen niet op het kaartje te wachten of hebben thuis wat uit te leggen, maar al zal ik maar één persoon bereikt hebben die al twee jaar thuis zit, alleen is of er gewoon een flinke grijns aan heeft overgehouden. Dan is het er toch één. En voor iedereen die ik niet persoonlijk kon bereiken door een tekort aan tijd, lichamelijke conditie en financiële middelen was dit inhoudelijk ook voor jou bedoeld:

Lieve Valentijn, We hebben nu al meer dan drie en half jaar contact. Wellicht wat eenzijdig maar ik ben elke keer blij als je me pakt. Om de week kom ik bij je binnen, en vertel ik je de mooiste zinnen. Ik lig lekker op je warme schoot, en geef mezelf dan helemaal bloot. Jouw aandachtige blik en lach, ik wou dat ik die voor me zag. Ik wens je een schitterende dag toe en weet, je bent prachtig en hebt vandaag beet. Veel liefs, Je stille aanbidder

Na het opheffen van de anderhalve meter is er door de Voice een nieuwe barrière ontstaan. Waardoor er toch een drempel is om massaal te gaan flikflooien, knuffelen en kussen. En dat terwijl iedereen die liefde zo hard nodig heeft. De jeugd heeft enkel geflikflooid met zijn eigen judoka, gevuistknuffeld en het vervolgens afgesmeerd aan zijn kussen. En dan vragen wij ons af waarom die pubers in bed blijven plakken.

Elke dag heeft ondertussen zijn eigen reden om op te staan en is wel te linken aan een feest, dier of dergelijke. Zo heb je op 11 Juni de Poppendag, 13 april de nationale poepdagen en mag je de eerste zaterdag van mei naakt tuinieren. Vorige week maandag 14 februari was het de liefde die de dag mocht delen met epilepsie. In eerste instantie zou je ze beide een eigen dag gunnen maar als ik terugkijk naar mijn flirtpogingen met mijn vriendin dan zou het ook goed kunnen dat we leden aan epilepsie in plaats van verliefdheid. Nadat ik haar zag in Café de Zaak in Apeldoorn kreeg ik een absence en was ik even weg van de wereld. Nadat ik merkte dat ik haar aanstaarde stond ik te schuimbekken, verstijfde mijn spieren en was ik even later verward tegen haar aan het praten. Tijdens dat gesprek beet zij op haar tong en rolde met haar ogen naar haar vriendinnen waarna ik haar enkele weken later pas in een stabiele zijligging heb gekregen.

De liefde is prachtig en of je nu geraakt bent door Cupido of volschiet van een foto van je kleinkind. Het zijn de kleine dingen die het doen. Noaberschap, denk een beetje aan elkaar. Knuffel die buur, druk eens een kaartje door de gleuf en kom maar eens te laat op je afspraak door dat praatje in de supermarkt. En als je niet weet waar je moet beginnen dan mag je mij de eerste zaterdag van mei komen helpen in de tuin!