Mijn werk als gezinscoach heeft vele interessante, boeiende, treurige en ook hele mooie kanten! Zo zie je schrijnende gevallen, ben je soms betrokken bij zware maar noodzakelijke uithuisplaatsingen en zie je pubers die thuis een dictatuur voeren. Daarentegen zie je kinderen opgroeien, opbloeien en weerbaar worden. Ouders die in hun kracht komen te staan en de regie terug pakken. En één keer per maand heb ik een bezoekregeling. Dit zijn vaak de krenten uit de pap waarbij je met het gezin meeloopt en vaak een observerende en begeleidende rol hebt. Maar ook terecht komt bij de Mac Donalds, een kinderboerderij dan wel kermis.

Zo ben ik afgelopen week beland bij “kids playground”. Een indoor speeltuin met 200 overenthousiaste kinderen en 100 onderuit gezakte ouders. Bij binnenkomst schuifel je tussen de rennende kinderen door naar een plastic Ikea tafeltje. Hier aangekomen krijgen al je zintuigen meer prikkels dan Benno L kreeg in een volgepakt kinderzwembad. En snap je dat alle ouders zich verschuilen achter hun laptop en telefoon.

Rond 13.00 een oproep aan alle kinderen om te dansen en een spelletje te doen. Ze kregen dropveters in drie verschillende kleuren. Super handig, snoep geven aan onze jonge obesitassers, ADHD’ers en glutenvrij-eters. Denk je dat je ze kapot thuis krijgt na het kinderfeestje, staan ze harder te trippen op het bankstel dan een willekeurige gabber op een housefeest. En dan zeiden ze vroeger in de gymzaal dat je niet op je sokken mocht sporten aangezien dat gevaarlijk is. Hier rent 80% als een bezetene van zijn patat richting de trampoline, naar het toilet, terug naar zijn ranja en dat op sokken. Moet ik nu gaan twijfelen aan de kennis en kunde van de gym docenten? Of zit er een professionele sokken verkoper achter dit concept die baat heeft bij de slijtage?

Om 14.00 werd er omgeroepen dat ze verstoppertje gingen spelen. Als een roedel jonge honden rende de kinderen naar de dansvloer. Daar aangekomen duurde het menig kind te lang en was de spanningsboog na 30 seconden wachten op. Op latere leeftijd herkent menig man zich hier nog wil in als hij pornografisch materiaal bekijkt. Na een paar seconde gaat het vervelen en heb je nieuw materiaal nodig. Het concept opzich is uren achter elkaar te herhalen.

Enfin, twee slopende uren verder. Waarbij je meer indrukken binnen hebt gekregen dan een vegetariër met smetvrees in een plaatselijke slachterij ben je totaal uitgeput. Met oorsuizen en bonkende koppijn loop je het kinderparadijs uit. Alwetende dat je betaald hebt gekregen om naar moeders te kijken en een column te bedenken. Je kan het slechter treffen!