En ze leefden nog lang en gelukkig… Vervolgens vroeg mijn dochter om een liedje die ik vroeger op school had geleerd. Dit omdat ik deze vraag ook geregeld aan haar stel. Met de krakers “in de maneschijn”, “slaap kindje slaap” en “ik ga slapen, ik ben moe” kom ik al een paar maandjes niet meer weg. Dit deerntje verwacht oud Hollandse liederen als “er zat een klein zigeunermeisje” tot Disney hits van Frozen en De kleine Zeemeermin.

Als vader ben je soms inspiratieloos en uitgeblust na een dag stress en strijd met je kinderen. Google schijnt ook op deze momenten je beste vriend te zijn. Waardoor ze “ik ben kachel” van OZB mee kan neuriën, het refrein van “er is leven na de dood” van Freek de Jonge mee kan zingen en elke meloen associeert met Keesje de Jordaan en zijn bananen. Na het nachtelijk gemauw en een aai over haar bol zeg ik dat ik van haar houd. Ik geef mijn meisje een dikke zoen en gluur nog even vanuit de deuropening naar dit wonder. Waarschijnlijk kijk ik net zo dromerig naar mijn dochter als Dagobert Duck naar zijn geluksdubbeltje, de NAM naar het Gronings gas en Jan Boskamp naar een bamihap.

Het leven kan zo mooi zijn! Onderweg naar beneden was ik nog even het sprookje dat ik haar voorlas aan het verwerken. Zeven dwergen die bemoedert werden door een schone dame met een appelallergie. Ze viel daarna vredig in slaap en zag er na al die dagen nog steeds beeldschoon uit nadat ze wakker was gekust. Als ik een powernappie doe op de bank dan kun je het opgedroogde kwijl al uit mijn mondhoek bikken en ziet het kapsel van Catweazle er ter vergelijking zeer charmant uit. Ook best ongeloofwaardig dat 7 hitsige dwergen zo’n mooi deerntje al die tijd met rust laten. Wellicht dat Dopey in deel twee vader schijnt te worden van een tweeling, Grumpy kapot geschreven wordt door de plaatselijke media en Sneezy zijn neus niet ophaalt voor de aankomende parlementaire enquête.

Wat is het toch heerlijk om zo lekker onbezorgd dromenland in te duiken. Wellicht dat een appeltje voor het slapen gaan wonderen doet? Maar ik lig vaak nog een uurtje wakker om alle wereldproblemen op te lossen in bed. Ik delegeer de tweede kamer en zit in mijn gedachte met Zelenski om tafel. Totdat ik na een uur weer op de klok kijk en cynisch tot een aantal eindconclusies moet komen. Klimaat crisis…Ontkennen! Derde Wereldoorlog…Laat maar komen! Gordon…Zelfs ik kan niet alles oplossen. Ik draai mezelf op mijn rechterzij en val vredig in slaap.

Ik zie mezelf liggen in een glazen bak met allemaal wenende dwergen om me heen. Daar komt de aantrekkelijke prins op zijn paard aan galopperen om mij te zoenen. Hij buigt zich voorover, voelt mijn adem tegen zijn stoppels en met dat hij me wil kussen krijg ik een keiharde beuk in mijn zij. “Wil je nou verdomme ophouden met snurken anders ga je maar op de bank”. De aantrekkelijke prins was verandert in een knorrige heks die het geronk van haar partner niet uit haar gehoorgangen kon toveren. Ik gaf haar een kus en liep verstandig naar beneden, want in ons eigen bed beleefde ik vanavond geen happy end.