Jaarlijks wordt er op Landgoed Matanze in Terwolde een pop-up event georganiseerd door restaurant Jackies in Deventer. Ondanks het sluimerende coronavirus kon het in een vernieuwd jasje toch doorgaan. Zo waren er 7 illustere locaties ingericht alwaar je hemels kon tafelen.Rond kwart over zes werden we door vrienden opgehaald met een Volkswagen Polo. Deze konden we bij aankomst keurig stallen tussen de Porsche’s, BMW’s en andere vooraanstaande voertuigen. Bij het uitstappen trapte een vriend van mij in een drol. Wat uiteraard te verwachten was met zoveel kakkers op één locatie. We werden naar een statafel begeleid door een zeer attente jongeman en voorzien van champagne. Terwijl ik me tegoed deed aan de bubbels observeerde ik de rode broeken, loafers en Lacoste polo’s om me heen. Tijdens mijn werk kom ik vooral trainingbroeken, Crocs en polo’s tegen die van de wagen zijn gevallen. Het was een kleine cultuurschok, waar ik mezelf na een halve fles champagne doorheen had gedronken. Vervolgens liep elk gezeldschap naar zijn of haar locatie. En werd er gestreden voor het mooiste plaatsje aan de tafel met een prachtig uitzicht op het landgoed, de fazanten en vreemde vogels die zowel de volière als het terrein rijk was. De wijn werd voor ons ingeschonken en de hapjes kwamen met golfkarretjes aan. De goede service van de MacDonalds waarbij ze je in de MacDrive net te vroeg vragen naar wat je wil bestellen, de overvloed aan servetten en berg ijs in je drankje valt dan ineens in het niets. Mijn maatstaven qua luxe liggen wellicht ook erg laag? Ik vind het al een luxe als mijn telefoon opgeladen is terwijl ik een grote boodschap doe, mijn vriendin me een nacht niet wakker maakt als ik snurk of het doucheputje heeft ontdaan van haar voordat ik moet douchen. En dan worden de hapjes als ware kunstwerkjes gepresenteerd. Het smaakte als de Champions League van de Nederlandse keuken en zag er magischer uit dan de tofste truc van Hans Klok. Maar helaas ook kleiner dan de gemiddelde blaar die door geprikt moest worden bij de alternatieve vierdaagse van Nijmegen. De zalm spartelde nog vers op mijn bord, de coquille was zachter dan het vet in mijn onderkin en de rib eyes kon je naar binnen slurpen, zo mals. De asperges zorgden voor een waar binnenpretje en de pulled pork was lekkerder dan Doutzen Kroes met een koud krat bier. Op elke tafel waar we plaats mochten nemen stond een klein muziekboxje waar je via Spotify de Matanze playlist op kon afspelen. Na het toetje deden we een kleine popquiz. Waar de dames vol gas mee gingen galmen met alle deuntjes. Na dit incident geloof ik dat het coronavirus één groot complot is om uit de buurt te blijven van deze zangvogels met een halve kub grind in hun strotje. En dat iedereen weet dat het een geintje is behalve wij! We eindigden in de heksenkring met de rode broeken, loafers en Lacoste polo’s. Iedereen stond weer op zijn eigen eilandje om een knus warm vuurtje. Na een verdient Cognacje moest ik afwateren. Nadat een rode broek het wc-vertrek verliet, kwam ik binnen in een aroma van aspergelucht en weet ik dat we allemaal gelijk zijn. En ook hij bij thuiskomst twee frikandellen speciaal naar binnen gaat werken!