Dagelijks zijn er mensen die in onzekerheid verkeren. Zo kun je als groep wachten op een besluit van de VAR of op de resultaten van je eindexamen. Maar ook als individu op de uitslag van een SOA-test na onbeschermde geslachtsgemeenschap met een Filipijnse straatprostitutie of kort in spanning zitten nadat je een klein klef scheetje tussen de billen door hebt laten glippen. Die tergende onzekerheid waar we nu met zijn allen langdurig in beland zijn is echter niet te vergelijken met al het kleine leed om ons heen. Waar doe ik goed aan? Hoe lang gaat dit duren? En moet ook ik als intelligente nuchtere Nederlander gaan hamsteren? Door het “contact” verbod probeert een ieder op zijn eigen manier een steentje bij te dragen aan de samenleving. Waar volksmenner DJ Sander vanuit zijn schuur de kinderen van Voorst en omstreken entertaint middels een online kinderdisco. Gaan restaurants zoals Take Off en Ribhouse Texas hun heerlijke spijs aan huis bezorgen.

Door de vrijwillige ophokplicht ontloop ik de wereld steeds meer en ga in uiterste naar mijn werk en de supermarkt. Na het zien hamsteren van de rest van Nederland heb ik tijdens elk supermarkt bezoek ook wat extra’s meegenomen. U kent het wel, de standaard dingen die je haalt in paniek, wc-papier en macaroni. Je moet de tijd toch doden door een macaroni ketting te rijgen en een wc papier mummy te creëren zodat je je even veilig waant voor dit verwoestende virus. Maar eerlijk, wc-papier! Is iedereen zich aan het opmaken voor een EK kleien of WK toilet papering, waarbij je de buurt doorgaat om de huizen in te pakken? Het ergste is nog dat mij niks is verteld en ondanks deze verbindende gebeurtenis ik me zeer buiten gesloten voel. Door de menselijke overlevingsdrang kan ik mij het hamsteren naar voedsel goed voorstellen. Maar na het faciliteren van het toilet kun je thuis altijd nog de douche opzoeken om de witte kadetten te wassen en in het uiterste geval kun je een gordijn of stuk behang van de muur trekken om door het strakke naadje te trekken.

Maar door alle ongeorganiseerde massaal bezochte wandelevenementen, bosbezoeken en hangplekken gaan we ons laatste beetje vrijheid straks ook nog inleveren. En kan ik straks vanuit mijn eigen glazen kooi loeren naar de buren voor me in hun stenen hokken. En zie de Veldermannetjes hun ingeblikte tomatensaus met macaroni oppeuzelen, in het verblijf ernaast grazen de Brouwertjes de laatste verse producten weg, op de hoek maakt het mannelijke Linthorstje zijn vrouwtje het hof nu Second Love voor beide geen keuze meer is, de Eunkjes bouwen een fort van wc-papier en recht voor me zie ik dat het voedertijd is bij de Berenschotjes aangezien de Jumbo het eten voor het deurtje zet. En dan is het maar te hopen dat onze schoonmaakster onder de vitale beroepsgroep valt om ons hok schoon te houden. Maar om onszelf niet te ketenen als dieren in ons huisje lijkt het mij een kleine moeite om anderhalve meter afstand te houden.